چرا سهم زنان از بیماری آلزایمر بیشتر است؟
تاریخ انتشار: ۱۰ اسفند ۱۴۰۱ | کد خبر: ۳۷۲۳۵۹۴۱
به گزارش سرویس وبگردی خبرگزاری صدا وسیما، زنان بیشتر در معرض ابتلا به بیماری آلزایمر هستند پژوهش جدیدی که در «دانشگاه تاسمانی» انجام شده است، نشان میدهد که حتی زنان دارای ذخیره شناختی بالاتر نیز با افزایش سن، بیشتر از مردان در معرض ابتلا به بیماری آلزایمر و زوال عقل قرار میگیرند.
پژوهشگران «دانشگاه تاسمانی»(UTAS) با تحقیقات خود، یک گام به درک این موضوع که چرا زنان بیشتر در معرض ابتلا به بیماری آلزایمر هستند، نزدیکتر شدهاند.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
پروفسور «جین آلتی»(Jane Alty) و «آیدان بیندف»(Aidan Bindoff) از «مرکز پژوهش و آموزش زوال عقل ویکینگ»(Wicking Dementia Research and Education Center) دانشگاه تاسمانی، سرپرستی یک گروه پژوهشی را بر عهده گرفتند تا بفهمند که آیا ذخیره شناختی شامل تحصیلات و بهره هوشی، کاهش شناختی مرتبط با سن را به طور مساوی در مردان و زنان کاهش میدهد یا خیر.
آلتی گفت: ما میدانیم که زنان در مقایسه با مردان، بیشتر با ابتلا به بیماری آلزایمر در اثر افزایش سن روبرو هستند اما دلایل آن هنوز نامشخص است. این موضوع صرفا مربوط به این نیست که طول عمر زنان بیشتر از مردان است. یکی از فرضیههای پیشنهادی این است که زنان سابقا دسترسی کمتری به آموزش داشتهاند و به همین دلیل ممکن است ذخیره شناختی کمتری را جمع کرده باشند.
ذخیره شناختی، به توانایی کاهش دادن اثرات ناشی از تغییرات فیزیکی در مغز اشاره دارد؛ به طوری که تأثیر مستقیمی بر عملکرد نداشته باشد.
آلتی ادامه داد: افرادی که از طریق آموزش بیشتر و سایر فعالیتهای محرک شناختی مانند اشتغال و سرگرمیها، ذخیره شناختی بالاتری را در طول زندگی خود جمع کردهاند، معمولا کاهش قابل توجهی را در عملکرد حافظه و تفکر خود نشان نمیدهند.
پژوهشگران در این پروژه، ذخیره شناختی را با استفاده از مجموع سالهای تحصیل و با اندازهگیری ضریب هوشی و دسترسی به دادههای «پروژه مغز سالم تاسمانی»(THBP) در مرکز ویکینگ اندازهگیری کردند.
پروژه مغز سالم تاسمانی که حدود ۱۰ سال پیش آغاز شده، یک مطالعه منسجم بلندمدت است که استرالیاییهای سالم بین ۵۰ تا ۸۰ سال را که به اختلال شناختی مبتلا نیستند، بررسی میکند. هدف از پروژه مغز سالم تاسمانی، درک این موضوع بود که آیا تحصیلات دانشگاهی میتواند در مراحل بعدی زندگی، زوال شناختی مرتبط با سن و خطر ابتلا به زوال عقل را به طور قابل توجهی کاهش دهد یا به تاخیر بیاندازد.
دادههای ۵۶۲ شرکتکننده شامل ۳۸۳ زن و ۱۷۹ مرد، در پژوهش پروفسور آلتی مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند. نتایج این پژوهش نشان دادند ذخیره شناختی که از طریق IQ اندازهگیری میشود، شدت کاهش شناختی مرتبط با سن را در مردان تعدیل میکند اما در زنان چنین نیست.
بیشتر بخوانید :۱۰ راهکار برای دوری از ابتلا به زوال عقل
آلتی گفت: مردانی که ضریب هوشی بالاتری داشتند، نسبت به همسالان مرد خود که ضریب هوشی آنها پایینتر بود، کاهش شناختی مرتبط با سن را با سرعت کمتری تجربه میکردند. این همان چیزی است که ما انتظار داشتیم. در مقابل، ما این اثرهای محافظتی مشابه را در زنان مشاهده نکردیم. زنانی که دارای ذخیره شناختی بالاتری بودند، با افزایش سن، در آزمونهای حافظه و تفکر به همان میزان رسیدند که زنان دارای ذخیره شناختی پایینتر قرار داشتند.
همچنین، نتایج این پژوهش نشان دادند که تحصیلات، مسیرهای شناختی را در مردان یا زنان به طور قابل توجه تعدیل نمیکند. آلتی ادامه داد: به نظر نمیرسد یافتههای این پژوهش از این فرضیه حمایت کنند که تفاوتهای جنسیتی تاریخی در دسترسی به آموزش باعث بروز بیشتر بیماری آلزایمر در زنان میشود.
وی افزود: یافتههای این پژوهش نشان میدهند که اثرهای اختصاصی ذخایر شناختی براساس جنسیت وجود دارند و مردان از مزایای بیشتری برخوردار هستند. این نتیجه نشان میدهد که مطالعات پژوهشی بیشتری باید مردان و زنان را بهطور جداگانه ارزیابی کنند و به بررسی این موضوع بپردازند که چگونه میتوان از مردم در برابر بیماری آلزایمر و زوال شناختی مرتبط با سن محافظت کرد.
این پژوهش، در مجله «Neurology» به چاپ رسید.
منبع: خبرگزاری صدا و سیما
کلیدواژه: آلزایمر ابتلا به بیماری آلزایمر ذخیره شناختی زوال عقل
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت www.iribnews.ir دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «خبرگزاری صدا و سیما» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۷۲۳۵۹۴۱ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
فرهنگ سازی به زمان نیاز دارد
به گزارش همشهری آنلاین، فهیمه فرهمندپور؛ رئیس شورای فرهنگی و اجتماعی خانواده و زنان در روزنامه همشهری نوشت، سؤالی مطرح شده مبنی بر اینکه چه کارهایی باید میشد تا شاهد اتفاقات و توهینهایی که در بازی پرسپولیس و سپاهان به تماشاگران زن شد، نباشیم. در این موضوع چند نکته وجود دارد؛ نکته نخست این است که کارهای فرهنگی تدریجی و دیربازده است. فرهنگسازی چه به این معنا که مقولهای میخواهد فرهنگ شود و چه به این معنا که میخواهیم مقولهای از فرهنگ حذف یا اصلاح شود، به زمان نیاز دارد. فرهنگ ورزشگاه نه در مدت ۶ماه و یک سال ساخته شده و نه قرار است در این مدت ۶ماه و یک سال تغییر کند.
نکته دوم؛ این اتفاق نشان داد اینکه ادعا شود با حضور تعدادی از زنان در ورزشگاه میشود بر فرهنگ موجود در این فضا مسلط شد و آن را تغییر داد، در ساحت واقعیت، شدنی نیست. تامین امنیت زنان در ورزشگاه فقط این نیست که در ورودی و خروجی مجزا برای زنان درنظر گرفته شود یا سرویسهای بهداشتی مناسب برای آنها پیشبینی شود. مسئله مهم در این موضوع، وضعیت فرهنگی ورزشگاههاست. این وضعیت موجود در یک سال و ۶ماه شکل نگرفته که با یک سال و ۶ماه کار بتوانیم آن را تغییر بدهیم. متأسفانه ورزشگاهرفتن زنان طبیعتا چنین مخاطراتی را به همراه دارد و بهنظر نمیرسد که صرفا با دستگیری یک نفر خاطی یا عذرخواهی او این مسئله حل شود و تضمینی وجود ندارد که تکرار نشود.
موافقان حضور زنان در ورزشگاهها این موضوع را با حضور زنان در سینماها و پارکها مقایسه میکنند و میگویند همانطور که زنان و مردان در سینما و تئاتر یا در خیابان و پارک میتوانند در فضای مشترک کنار هم باشند، در ورزشگاهها هم میتوانند با هم فوتبال تماشا کنند. زنان را کنار بگذاریم و خود مردان را با هم مقایسه کنیم. مردانی را سراغ دارید که بعد از تماشای یک فیلم صندلیهای سالن سینما را بشکنند؟ ولی بارها این اتفاق در ورزشگاهها افتاده است. فضای ورزشگاه با سینما و تئاتر قابل مقایسه نیست و نگاه متفاوتی را برای حل مسائل میطلبد. افرادی که مخالف حضور زنان در ورزشگاهها هستند، این دغدغهها را داشتند. با اتفاقاتی که افتاده است میشود واقعبینانه اظهارنظر کرد که با صرف درستشدن زیرساختهایی مثل نردهکشی، ورودی و خروجی مجزا و... مسئله حل نمیشود.
این مسئله را چطور میشود حل کرد؟ نظر بعضی این است که با درنظرگرفتن جرایم سنگین و برخوردهای انضباطی برای خاطیان، فضا را برای حضور زنان فراهم کنیم. در این موضوع هم باز زنان را کنار بگذاریم و ببینیم در حوزه ورزش آقایان، در مسابقات و سالنهای ورزشی مردان، جریمههایی که قبلا درنظر گرفته شده و برخوردهای انضباطی که انجام دادهاند، برای مواجهه با تخلفات، خشونتها و بیاخلاقیها بازدارنده بوده است؟ بهنظر میرسد که جواب به این سؤال منفی است. هیجان در ورزشگاهها بالاست و غالبا مجازاتی که درنظر گرفته میشود، بازدارنده نیست.
در این شرایط عدهای از زنان هم علاقهمند به حضور در ورزشگاهها هستند و دغدغه حضور در این فضاها را دارند و شاید گفته شود که این حق آنهاست که به علاقهشان پاسخ داده شود، اما باید دید پاسخدادن به این علاقه ارزش چنین هزینههایی را دارد یا نه؟ مقایسه فایده - هزینه است؛ اینکه ارزش دارد برای پاسخ به این علاقه زنان، آنها مورد اهانت قرار بگیرند؟ باید موضوع یکبار از این منظر و از این نگاه مورد بررسی قرار بگیرد. صرف آمادهکردن زیرساختهای فیزیکی برای حضور زنان، امنیتبخش نیست.
منکر ضرورت کار فرهنگی یا مواجهه انضباطی با خاطیان نیستم؛ مسئله میزان اثربخشی چنین اقداماتی برای تضمین امنیت فیزیکی، اخلاقی و روانی خانمهاست؛ نکتهای که حتما باید در ارزیابی درخصوص پاسخ به نیازهای خانمها برای حضور در میادین ورزشی مردان، مورد توجه و تأکید قرار گیرد.